Asystent Rodziny

Od lipca 2012 r. w Gminnym Ośrodku Pomocy Społecznej zatrudnieni są Asystenci Rodziny. Asystent Rodziny pracuje w oparciu o ustawę z dnia 9 czerwca 2011 roku o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej.

Z założenia jest to forma wsparcia skierowana do rodzin przeżywających trudności w wypełnianiu funkcji opiekuńczo – wychowawczej w postaci osoby towarzyszącej ,pomagającej i wspierającej w dokonywaniu zmian ukierunkowanych przede wszystkim na bezpieczeństwo i prawidłowy rozwój dzieci.  Asystent rodziny przez pewien czas wspomaga rodzinę, tak, aby ta po zakończeniu współpracy potrafiła samodzielnie przezwyciężać trudności życiowe, zwłaszcza te dotyczące opieki i wychowywania dzieci.

Szczegółowy zakres zadań Asystenta Rodziny określa art. 15 ustawy z dnia 9 czerwca 2011 roku o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej. Do zadań asystenta rodziny należy w szczególności:

1) opracowanie i realizacja planu pracy z rodziną we współpracy z członkami rodziny i w konsultacji z pracownikiem socjalnym

2) opracowanie, we współpracy z członkami rodziny i koordynatorem rodzinnej pieczy zastępczej, planu pracy z rodziną, który jest skoordynowany z planem pomocy dziecku umieszczonemu w pieczy zastępczej;

3) udzielanie pomocy rodzinom w poprawie ich sytuacji życiowej, w tym w zdobywaniu umiejętności prawidłowego prowadzenia gospodarstwa domowego;

4) udzielanie pomocy rodzinom w rozwiązywaniu problemów socjalnych;

5) udzielanie pomocy rodzinom w rozwiązywaniu problemów psychologicznych;

6) udzielanie pomocy rodzinom w rozwiązywaniu problemów wychowawczych z dziećmi;

7) wspieranie aktywności społecznej rodzin;

8) motywowanie członków rodzin do podnoszenia kwalifikacji zawodowych;

9) udzielanie pomocy w poszukiwaniu, podejmowaniu i utrzymywaniu pracy zarobkowej;

10) motywowanie do udziału w zajęciach grupowych dla rodziców, mających na celu kształtowanie prawidłowych wzorców rodzicielskich i umiejętności psychospołecznych;

11) udzielanie wsparcia dzieciom, w szczególności poprzez udział w zajęciach psychoedukacyjnych;

12) podejmowanie działań interwencyjnych i zaradczych w sytuacji zagrożenia bezpieczeństwa dzieci i rodzin;

13) prowadzenie indywidualnych konsultacji wychowawczych dla rodziców i dzieci;

14) prowadzenie dokumentacji dotyczącej pracy z rodziną;

15) dokonywanie okresowej oceny sytuacji rodziny, nie rzadziej niż co pół roku

16) monitorowanie funkcjonowania rodziny po zakończeniu pracy z rodziną;

17) sporządzanie, na wniosek sądu, opinii o rodzinie i jej członkach;

18) współpraca z jednostkami administracji rządowej i samorządowej, właściwymi organizacjami pozarządowymi oraz innymi podmiotami i osobami specjalizującymi się w działaniach na rzecz dziecka i rodziny;

19) współpraca z zespołem interdyscyplinarnym lub grupą roboczą,  lub innymi podmiotami, których pomoc przy wykonywaniu zadań uzna za niezbędną.

O przydzielenie asystenta rodziny do rodziny przeżywającej kryzys występuje pracownik socjalny po wcześniejszym przeprowadzeniu wywiadu środowiskowego. Wniosek ten kierowany jest do kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej, który następnie przydziela Asystenta Rodziny do danej rodziny. Do współpracy z Asystentem Rodziny może również zobowiązać Sąd Rodzinny na mocy postanowienia. Również w przypadku czasowego umieszczenia dziecka w pieczy zastępczej praca Asystenta Rodziny z rodziną biologiczną jest nadal realizowana. W takiej sytuacji celem jest powrót dziecka do rodziny biologicznej.  Liczba rodzin, z którymi jeden asystent rodziny może w tym samym czasie prowadzić pracę, jest uzależniona od stopnia trudności wykonywanych zadań, jednak nie może przekroczyć 15.

Obecnie w naszym ośrodku zatrudnionych jest 3 Asystentów Rodziny:

1. Pniewska Monika - mgr pedagog o specjalizacji resocjalizacja z profilaktyką społeczną, pracownik socjalny, terapeuta zajęciowy, oligofrenopedagog, socjoterapeuta.
2. Buczko Marlena - mgr pedagog o specjalizacji niepełnosprawność i rewalidacja
3. Durys Magdalena - mgr pedagog o specjalizacji resocjalizacja z profilaktyką społeczną, opieka i wsparcie społeczne, pedagogika wczesnoszkolna  i przedszkolna

Kontakt do Asystentów Rodziny

1.  Pniewska Monika - 694-467-659
2. Buczko Marlena - 694-467-622
3. Durys Magdalena - 690-095-765

Mamo, Tato! Czego naprawdę potrzebuję od Ciebie:

• Nie psuj mnie. Dobrze wiem, że nie powinienem mieć tego wszystkiego, czego się domagam. To tylko próba sił z mojej strony.
• Nie bój się stanowczości. Potrzebuję jej dla jasności i poczucia bezpieczeństwa.
• Nie bagatelizuj moich złych nawyków. Ty właśnie możesz pomóc mi zwalczyć je na starcie.
• Nie rób ze mnie większego dziecka niż jestem. To sprawia, że przyjmuję postawę głupio-dorosłą.
• Nie chroń mnie przed konsekwencjami. Czasem dobrze jest nauczyć się rzeczy bolesnych i nieprzyjemnych.
• Nie zwracaj mi uwagi przy innych ludziach, jeśli to nie jest konieczne. O wiele więcej znaczy dla mnie to, co powiesz mi w cztery oczy.
• Mów mi, co robię źle, a nie, że jestem złym. To ostatnie przeszkadza mi budować zdrowe poczucie własnej wartości.
• Nie przejmuj się za bardzo, gdy mówię, że Cię nienawidzę. Wrogiem nie jesteś Ty, lecz Twoja miażdżąca przewaga.
• Nie zrzędź. W przeciwnym razie bronie się i robię się głuchy.
• Nie dawaj mi obietnic bez pokrycia. Jestem zdezorientowany i stłamszony, gdy nic z tego nie wychodzi.
• Nie zapominaj, że nie potrafię jeszcze precyzyjnie wyrażać swoich myśli. Dlatego czasem nie możemy się porozumieć.
• Nie sprawdzaj z uporem maniaka mojej uczciwości. Jeszcze zbyt często słabość i strach zmuszają mnie do kłamstwa.
• Nie wmawiaj mi, że moje uczucia są głupie, ponieważ to ich nie zmieni. Moje lęki, namiętności i pragnienia po prostu są.
• Nie rób z siebie czystego ideału. Prawda na Twój temat byłaby w przyszłości nie do zniesienia.
• Nie wyobrażaj sobie, że przepraszając mnie stracisz autorytet. Za uczciwość potrafię odpłacić miłością, jakiej jeszcze nie znasz.
• Nie zapominaj, że uwielbiam wszelkie eksperymenty. To na razie sposób na życie, który uczy mnie wielu rzeczy. Przymknij na to oko.
• Nie bądź ślepy i przyznaj, że rosnę. Może trudno dotrzymać mi kroku w galopie, lecz zrób co możesz w tej sprawie.
• Nie bój się miłości, nigdy.

Opracowanie: Instytut Psychologii Zdrowia PTP w Warszawie